Przymierze Boga z narodem Izraelskim trwa do dziś !!

Audio – wizualna wersja artykułu:

[Artykuł w wersji mp3 do pobrania:
https://dl.dropboxusercontent.com/u/18361391/Prymierze_mp3.zip ]

Przedmiotem tego artykułu jest temat, który przez wielu traktowany jest jako rzecz przeszła i nieważna. Chodzi o dawne Przymierze, które Bóg zawarł z narodem Izraelskim na Horebie (Synaj), po wyprowadzeniu go z niewoli egipskiej. Ta historia jest szczegółowo opisana w Biblijnym Starym Testamencie i mimo, że jest jedną z najbardziej zatajanych przed ludzką świadomością, to każdy może ją zgłębić samodzielnie, sięgając po znaną wszystkim Księgę.

W większości miejsc twierdzi się, że Bóg zerwał zawarte z Izraelem Przymierze i porzucił swój lud na zawsze, aczkolwiek takie podejście do sprawy nie ma żadnego potwierdzenia w Słowie Bożym i obietnicach samego Stwórcy, który wiele razy przysięgał na samego siebie, że nie porzuci narodu wybranego na własność z pośród wszystkich nacji na ziemi…

Tak, potomstwo Abrahama, Izaaka i Jakuba czyli Izraelici, stali się tak zwanym Ludem Bożym i są nim do czasów obecnych!!

[Sprawdź dowody]
https://www.youtube.com/watch?v=NvsybxtRb8c

Wyjaśnię w prosty sposób, czym jest tzw. „Stare Przymierze”, oraz zasady jego funkcjonowania, które potwierdzają jego aktualność i istnienie narodu izraelskiego do dni dzisiejszych, który nadal podlega Przymierzu, według Bożych zapowiedzi mających wypełnić się w czasach końca…już niebawem!

Początki Przymierza

Wszystko zaczęło się od Abrahama, człowieka który był jedynym sprawiedliwym mężem, jaki swego czasu chodził po ziemi. Miał on od małego wpojone ścieżki Pana, które przekazali mu ostatni przedpotopowi ludzie, czyli Noe i jeden z jego synów – Sem, z którego linii rodowej wywodzi się Abraham. Z tego powodu bardzo podobał się on Stwórcy, który postanowił się z nim zaprzyjaźnić i dać mu obietnicę, że utworzy z niego wiele narodów, ale też jeden szczególny mający się stać własnością Boga.

Ks. Rodzaju 17:1-9

(1) A gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał się Pan Abramowi i rzekł do niego: Jam jest Bóg Wszechmogący, trwaj w społeczności ze mną i bądź doskonały!

(2) Ustanowię bowiem przymierze między mną a tobą i dam ci bardzo liczne potomstwo.

(3) Wtedy Abram padł na oblicze swoje, a Bóg tak do niego mówił:

(4) Oto przymierze moje z tobą jest takie: Staniesz się ojcem wielu narodów.

(5) Nie będziesz już odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, gdyż ustanowiłem cię ojcem mnóstwa narodów.

(6) Rozmnożę więc ciebie nad miarę i wywiodę z ciebie narody, i królowie pochodzić będą od ciebie.

(7) I ustanowię przymierze moje między mną a tobą i potomkami twoimi po tobie według pokoleń ich jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim i potomstwa twego po tobie.

(8) Ziemię, na której przebywasz jako przychodzień, całą ziemię kanaanejską dam tobie i potomstwu twemu po tobie na wieczne posiadanie i będę Bogiem ich.

(9) Nadto rzekł Bóg do Abrahama: Ty zaś, a po tobie wszystkie pokolenia, dochowujcie przymierza mego.

Przymierze z Abrahamem obejmowało także nadanie własnej ziemi dla jego potomstwa, czyli Kanaanu (terenu dzisiejszego państwa Izrael), zwanego później „Ziemią Obiecaną”.
Co ważne, Bóg nakazał, by owego Przymierza dochowywały wszystkie pokolenia, co znaczy tyle, że Przymierze to jest wieczne i nie mogło zostać unieważnione!

Jak Bóg obiecał, tak też uczynił. Abrahamowi narodził się na starość prawowity syn imieniem Izaak, który był równie sprawiedliwy, co jego ojciec. Izaak spłodził dwóch synów bliźniaków – Jakuba i Ezawa, aczkolwiek Jakub okazał się milszy Bogu i to jemu przypadły Boże błogosławieństwa. Tak Izaak, jak i Jakub otrzymali obietnicę daną Abrahamowi, mającą się wypełnić w przyszłości.

Obietnica dana Izaakowi:

Ks. Rodzaju 26:2-5

(2) Wtedy ukazał mu się Pan i rzekł: Nie chodź do Egiptu, ale mieszkaj w kraju, o którym ci powiem.

(3) Mieszkaj jako gość w tym kraju, a Ja będę z tobą i będę ci błogosławił, gdyż tobie i potomstwu twemu dam te wszystkie kraje i dochowam przysięgi, którą dałem Abrahamowi, ojcu twemu.

(4) Rozmnożę potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i dam potomstwu twemu wszystkie te kraje, a wszystkie narody ziemi będą błogosławione przez potomstwo twoje,

(5) Dlatego że Abraham był posłuszny głosowi mojemu i strzegł tego, co mu poleciłem, przykazań moich, przepisów moich i praw moich.

I obietnica dana Jakubowi:

Ks. Rodzaju 28:13-15

(13) A Pan stał nad nią i mówił: Jam jest Pan, Bóg Abrahama, ojca twego, i Bóg Izaaka! Ziemię, na której leżysz, dam tobie i potomstwu twojemu.

(14) Potomstwo twoje będzie liczne jak proch ziemi i rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, i na północ, i na południe, i będą błogosławione w tobie i w potomstwie twoim wszystkie plemiona ziemi.

(15) A oto Jam jest z tobą i będę cię strzegł wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz, i przywiodę cię z powrotem do tej ziemi, bo nie opuszczę cię, dopóki nie uczynię tego, co ci przyrzekłem.

Tak też się stało..Jakub zwany Izraelem miał 12 synów, z których powstał naród nazwany jego imieniem. Potomstwo Izraela zamieszkiwało i rozrastało się początkowo na terenie Egiptu w krainie Goszen, gdzie byli przechodniami, lecz faraonowie z czasem podali ich w długoletnią niewolę. Po 400 latach naród ten był liczniejszy od Egipcjan, mimo wielkich prześladowań mających na celu jego redukcję. Jednak Bóg osobiście wstawił się za nich i poprzez wybranego przez siebie człowieka – Mojżesza, doprowadził do wyzwolenia całego ludu, oraz sprowadzenia go do Ziemi Obiecanej.

Zawarcie Przymierza z Narodem Wybranym – Izraelem

Po spektakularnej akcji Boga, który na oczach Izraelitów zniszczył potęgę Egiptu wybawiając ich z niewoli, zaprowadził lud na pustynię Synaj, pod górę zwaną Horeb (Synaj). Na jej szczycie w wielkiej chwale Bóg objawił się naocznie całemu zgromadzeniu wśród gromów, ognia, dymu i dźwięku trąb i osobiście przemówił do niego ustanawiając Prawo, które było częścią Przymierza, oraz nadaniem statusu prawnego dla całego narodu.

Jak się wielu osobom wydaje, Przymierze nie jest tylko umową Izraela z Bogiem, które stanowiło Prawo, czyli 10 głównych Przykazań oraz kilkaset innych zapisów prawnych, ponieważ umowa przewiduje zerwanie oraz konsekwencję. Natomiast przymierza zawarte przez Boga nie bardzo przewidują przerwanie z powodu jakiejkolwiek ze stron i przypominają raczej dalekosiężny projekt.

Definicja „projektu” – projekt jest złożonym działaniem o charakterze jednorazowym, które jest podejmowane dla osiągnięcia z góry określonych celów. Złożoność wynika z szeregu działań, jakie należy wykonać w określonej kolejności, aby można było osiągnąć cele. Jednorazowość projektu jest jednym z jego kluczowych atrybutów, nie możemy bowiem nazwać projektem działania powtarzalnego. W przypadku działań powtarzalnych mówimy raczej o operacjach lub procesach.

Do podstawowych atrybutów projektu należy zaliczyć:

– zdefiniowanie w czasie
– niepowtarzalność (jednorazowość)
– złożoność
– celowość

Mało kto zwraca uwagę na to, że Przymierze zawiera w sobie błogosławieństwa i przekleństwa, jako skutki jego wypełniania lub łamania. Tak więc obejmuje ono zarówno sytuację, w której wszelkie warunki są spełniane, jak i sytuację odwrotną, gdy zostaną one złamane, a nie jak twierdzi się obecnie, że zerwanie Przymierza równa się z jego wygaśnięciem i anulowaniem..nic z tych rzeczy.

Bóg wyraził się jasno i dosadnie dając do zrozumienia, że spełnianie wszystkich zapisów przyniesie Izraelitom liczne błogosławieństwa, natomiast odstąpienie od nich będzie powodem przekleństw, a nie rozwiązania umowy. Tak więc w obu przypadkach Przymierze nadal pozostaje aktualne do czasu, aż wszelkie jego warunki zostaną spełnione. Aby lepiej to zrozumieć sprawdźmy jego treść…

Ks. Powtórzonego Prawa 28

(1) Jeżeli zaś usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i będziesz pilnie spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję, to Pan, Bóg twój, wywyższy cię ponad wszystkie narody ziemi.

(2) I spłyną na ciebie, i dosięgną cię wszystkie te błogosławieństwa, jeżeli usłuchasz głosu Pana, Boga twego.

(3) Błogosławiony będziesz w mieście, błogosławiony będziesz na polu.

(4) Błogosławione będzie twoje potomstwo, plon twojej ziemi, rozpłód twego bydła, miot twojej rogacizny i przychówek twoich trzód.

(5) Błogosławiony będzie twój kosz i twoja dzieża;

(6) Błogosławione będzie twoje wejście i twoje wyjście;

(7) Powali Pan twoich nieprzyjaciół, którzy powstają przeciwko tobie; jedną drogą wyjdą przeciwko tobie, a siedmioma drogami uciekać będą przed tobą.

(8 ) Pan każe, aby było z tobą błogosławieństwo w twoich spichlerzach i w każdym przedsięwzięciu twoich rąk. Pobłogosławi cię na ziemi, którą daje ci Pan, Bóg twój.

(9) Pan ustanowi cię sobie jako lud święty, tak jak ci poprzysiągł, jeżeli będziesz przestrzegał przykazań Pana, Boga twego, i chodził jego drogami.

(10) I ujrzą wszystkie ludy ziemi, że imię Pana jest wzywane u ciebie, i będą się ciebie bać.

(11) Ponad miarę obdarzy cię Pan dobrem w twoim potomstwie, w rozpłodzie twego bydła, w plonach twojej roli, na ziemi, co do której Pan poprzysiągł twoim ojcom, że ci ją da.

(12) Otworzy Pan przed tobą swój skarbiec dobra, niebiosa, aby dawać deszcz na twoją ziemię w czasie właściwym i aby błogosławić wszelką pracę twoich rąk tak, że będziesz mógł pożyczać wielu narodom, ale ty sam nie będziesz pożyczał.

(13) I uczyni cię Pan głową, a nie ogonem, i będziesz zawsze tylko na górze, a nigdy nie będziesz na dole, jeżeli będziesz słuchał przykazań Pana, Boga twego, które ja ci dziś nadaję, abyś ich pilnie przestrzegał;

(14) Nie odstąpisz ani w prawo, ani w lewo od żadnego ze słów, które ja wam dziś nakazuję po to, a by pójść za innymi bogami i im służyć.

(15) Lecz jeżeli nie usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i nie będziesz pilnie spełniał wszystkich jego przykazań i ustaw jego, które ja ci dziś nadaję, to przyjdą na cię te wszystkie przekleństwa i dosięgną cię.

(16) Przeklęty będziesz w mieście i przeklęty będziesz na polu.

(17) Przeklęty będzie twój kosz i twoja dzieża.

(18) Przeklęte będzie twoje potomstwo i plony twojej ziemi, i rozpłód twojego bydła, i przychówek twoich trzód.

(19) Przeklęte będzie twoje wejście i twoje wyjście.

(20) Rzuci Pan na ciebie klątwę, zamieszanie i niepowodzenie w każdym przedsięwzięciu twoich rąk, które podejmiesz, aż będziesz wytępiony i nagle zginiesz z powodu niegodziwości twoich uczynków, przez które mnie opuściłeś.

(21) Spuści Pan na ciebie zarazę, aż wytraci cię z ziemi, do której idziesz, aby ją objąć w posiadanie.

(22) Uderzy cię Pan suchotami, zimnicą, gorączką, zapaleniem, posuchą, śniecią i rdzą zbożową i będą cię gnębić, aż zginiesz.

(23) Niebo, które jest nad twoją głową, stanie się jak miedź, a ziemia, która jest pod twoimi nogami, jak żelazo.

(24) Pan sprawi, że deszczem twojej ziemi będzie proch i pył. Padać będzie na ciebie z nieba, aż zginiesz.

(25) Pan sprawi, że będziesz pobity przez twoich nieprzyjaciół. Jedną drogą wyjdziesz naprzeciw nich, a siedmioma drogami będziesz uciekał przed nimi i staniesz się przyczyną odrazy dla wszystkich królestw ziemi.

(26) Trup twój będzie żerem dla wszelakiego ptactwa latającego pod niebem i zwierza polnego. Nikt nie będzie ich płoszył.

(27) Dotknie cię Pan wrzodem egipskim, guzami odbytnicy, świerzbem i liszajem, z których nie będziesz mógł się wyleczyć.

(28) Porazi cię Pan obłędem i ślepotą, i przytępieniem umysłu,

(29) Tak że w południe chodzić będziesz po omacku, jak ślepy chodzi po omacku w ciemności, i nie będzie ci się wiodło na twoich drogach, i będziesz tylko uciskany i łupiony po wszystkie dni, a nikt cię nie będzie ratował.

(30) Zaręczysz się z kobietą, a inny mężczyzna będzie z nią obcował, wybudujesz sobie dom, lecz w nim nie zamieszkasz. Zasadzisz winnicę, a nie będziesz jej użytkował.

(31) Twój wół na twoich oczach zostanie zarżnięty, ale ty jeść z niego nie będziesz, twój osioł sprzed twego oblicza zostanie ci zrabowany, ale do ciebie nie wróci, twoje owce zostaną oddane twoim wrogom, a nikt ci nie pomoże.

(32) Twoi synowie i twoje córki będą wydane innemu ludowi, a twoje oczy codziennie będą ich wyglądać i tęsknić za nimi, ale ty będziesz bezsilny.

(33) Plon twojej ziemi i cały twój dorobek spożyje lud, którego nie znałeś, i będziesz tylko uciskany i ciemiężony po wszystkie dni.

(34) Oszalejesz na widok tego, co będą oglądać twoje oczy.

(35) Pan dotknie cię złośliwymi wrzodami na twoich kolanach i na twoich udach, z których nie będziesz mógł się wyleczyć, od stopy twojej nogi aż do wierzchu twojej głowy.

(36) Ciebie i twego króla, którego nad sobą ustanowisz, zaprowadzi Pan do narodu, którego nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie, i tam będziesz służył innym bogom z drewna i z kamienia.

(37) Wśród wszystkich ludów, do których zaprowadzi cię Pan, będziesz przedmiotem grozy, szyderczych przypowieści i drwin.

(38) Dużo ziarna wyniesiesz na pole, a mało zbierzesz, gdyż zeżre je szarańcza.

(39) Zasadzisz i obrobisz winnice, ale ani wina pić nie będziesz, ani winogron zbierać, gdyż pożre je robactwo.

(40) Drzewa oliwne będziesz miał we wszystkich twoich granicach, lecz oliwą nie będziesz się nacierał, gdyż oliwki twoje opadną.

(41) Synów i córki spłodzisz, ale nie będziesz ich miał, bo pójdą do niewoli.

(42) Wszystkie twoje drzewa i plon twojej ziemi obejmie w posiadanie robactwo.

(43) Obcy przybysz, który jest pośród ciebie, będzie się wznosił coraz wyżej nad ciebie, a ty będziesz schodził coraz niżej.

(44) On będzie tobie pożyczał, a nie ty jemu, on będzie głową, a ty będziesz ogonem.

(45) Spadną na ciebie te wszystkie przekleństwa i będą cię ścigały, i dosięgną cię, aż zginiesz, gdyż nie słuchałeś głosu Pana, Boga twego, aby przestrzegać jego przykazań i ustaw, jakie ci nadał.

(46) I będą na tobie i na twoim potomstwie jako znak i cudowny dowód na wieki

(47) Za to, że nie służyłeś Panu, Bogu twemu, w radości i w dobroci serca, mając wszystkiego w bród,

(48) Będziesz służył twoim nieprzyjaciołom, których Pan ześle na ciebie, w głodzie, w pragnieniu, w nagości i w niedostatku wszystkiego i włoży żelazne jarzmo na twój kark, aż cię wytępi.

(49) Sprowadzi Pan na ciebie naród z daleka, z krańca ziemi, jakby orlim lotem, naród, którego języka nie słyszałeś,

(50) Naród o srogim obliczu, który nie okaże względu starcowi i nad pacholęciem się nie zlituje.

(51) Ten pożre pogłowie twego bydła i plon twojej ziemi, aż będziesz wytępiony, i nie pozostawi ci ani zboża, ani moszczu, ani oliwy, ani rozpłodu twojego bydła, ani przychówku twojej trzody, aż cię zniszczy.

(52) Będzie cię oblegał we wszystkich twoich miastach, aż padną twoje wysokie i warowne mury, w których pokładałeś ufność w całej twojej ziemi. Będzie cię oblegał we wszystkich twoich miastach w całej ziemi, którą dał ci Pan, Bóg twój.

(53) Będziesz jadł twoje własne potomstwo, ciała twoich synów i córek, które dał ci Pan, Bóg twój, w czasie oblężenia i ucisku, jakim uciśnie cię twój nieprzyjaciel.

(54) Mężczyzna najbardziej między wami wybredny i wypieszczony będzie zazdrościł swemu bratu i umiłowanej swojej żonie, i swoim dzieciom, które jeszcze pozostały,

(55) Tak iż nie da żadnemu z nich ani kawałka z ciała swoich dzieci, które będzie zjadał, gdyż nic mu nie pozostało w oblężeniu i ucisku, jakim uciśnie cię twój nieprzyjaciel we wszystkich twoich miastach.

(56) Kobieta najbardziej między wami wydelikacona i wypieszczona, która nigdy nie próbowała postawić stopy swojej nogi na ziemi, ponieważ była zbyt wypieszczona i wydelikacona, będzie zazdrościć umiłowanemu swemu mężowi i swemu synowi, i córce.

(57) Nawet łożyska, które wychodzi spomiędzy jej nóg, i nawet swoich dzieci, które porodzi, gdyż sama potajemnie zjadać je będzie z braku czegośkolwiek innego w czasie oblężenia i ucisku, jakim uciśnie cię twój nieprzyjaciel w twoich miastach.

(58) Jeżeli nie będziesz pilnie spełniał wszystkich słów tego zakonu, zapisanych w tej księdze, w bojaźni przed chwalebnym i strasznym imieniem Pana, Boga twego,

(59) To Pan niezwykłymi ciosami ugodzi ciebie i twoje potomstwo, ciosami potężnymi i długotrwałymi, chorobami złymi i długotrwałymi,

(60) I sprowadzi z powrotem na ciebie wszelkie zarazy egipskie, których się tak bałeś, i one przylgną do ciebie.

(61) Także wszelką chorobę i wszelką plagę, która nie jest zapisana w księdze tego zakonu, sprowadzi Pan na ciebie, aż będziesz zniszczony.

(62) Pozostanie tylko nieliczna garstka z was, którzy byliście liczni jak gwiazdy na niebie, dlatego że nie słuchałeś głosu Pana, Boga twego.

(63) A jak Pan radował się, wyświadczając wam dobro i rozmnażając was, tak radować się będzie, gubiąc was i tępiąc, i zostaniecie wytępieni z ziemi, do której idziesz, aby ją objąć w posiadanie.

(64) I rozproszy cię Pan pomiędzy wszystkie ludy od krańca po kraniec ziemi, i będziesz tam służył innym bogom, których nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie, bogom z drewna i kamienia.

(65) Ale i u tych narodów nie będziesz miał wytchnienia i nie będzie odpoczynku dla stopy twojej nogi, lecz Pan da ci tam serce zatrwożone, oczy przygasłe i duszę zbolałą.

(66) Życie twoje będzie ustawicznie zagrożone i lękać się będziesz nocą i dniem, i nie będziesz pewny swego życia.

(67) Rano będziesz mówił: Oby już był wieczór, a wieczorem będziesz mówił: Oby już było rano, z powodu trwogi twego serca, która cię ogarnie, i na widok tego, co będziesz oglądał twymi oczyma.

(68) Pan sprowadzi cię z powrotem do Egiptu na okrętach, drogą, o której ci powiedziałem, że już jej nigdy nie zobaczysz, i zostaniecie tam wystawieni na sprzedaż twoim nieprzyjaciołom jako niewolnicy i niewolnice, lecz nie będzie kupującego.

(69) To są słowa przymierza, które Pan rozkazał Mojżeszowi zawrzeć z synami izraelskimi w ziemi moabskiej, oprócz przymierza, które zawarł z nimi na Horebie.

Z powyższego należy zrozumieć, że to co się teraz z nami dzieje nie jest efektem zerwania Przymierza. Gdyby Bóg po prostu zerwał przymierze, to najprawdopodobniej los Izraela byłby mu obojętny. Po prostu nie interesowałoby Go, co się z nim dzieje…ale tak nie jest. Bóg nie pozostaje obojętny! On sprowadza zło na Izrael, który nie zachowuje Praw Boga, o czym Izraelici byli wcześniej poinformowani.

Zło, które Bóg sprowadził na odstępczy Izrael jest więc skutkiem wypełniania zapisów Przymierza. Jak czytamy wyżej, Bóg zastrzegł, że jeśli Izrael będzie przestrzegał Jego praw i uznawał Go za Boga, to On musi mu błogosławić i wywyższyć Izrael ponad wszystkie narody ziemi. Natomiast, jeśli Izrael nie zachowa Praw Bożych lub będzie szukał innych bogów, wtedy Bóg nie zrywa Przymierza, ale zgodnie z nim sprowadza na Izraelitów nieszczęścia!!

Izraelici zgodzili się na takie zapisy i były one sprawiedliwe, tak więc Bóg nie do końca wywiera na nich tylko pomstę, On po prostu wypełnia owe postanowienia. Zgodnie z zapisami, Izrael w przypadku odstępstwa od Prawa (nie od Przymierza) spotyka zło. To jest zapisane w „umowie” między Bogiem a Izraelem, czyli w zawarciu Przymierza. Tak więc sytuacja jaka trwa obecnie, czyli rozproszenie Izraela i nasza niewola, owszem jest karą za nie zachowywanie prawa Bożego, ale ta kara jest podyktowana umową jaką zawarli nasi ojcowie z samym Bogiem.

TAK WIĘC TO CO NAS SPOTYKA DZIŚ DAJE NAM ZNAK, ŻE  PRZYMIERZE SIĘ WYPEŁNIA!!!

Jest to oczywisty dowód na to, że Przymierze nie wygasło, a Lud Boży Izrael nadal istnieje, będąc rozproszonym pośród innych narodów świata, żyjąc w niewoli niczym niegdyś w Egipcie…jest to również jedyne logiczne wytłumaczenie naszej niedoli przejawiającej się stałym wyniszczaniem narodów słowiańskich, które pochodzą właśnie od starożytnego, rozproszonego Izraela!!

Znaczenie Przymierza w czasach obecnych

Jest to dla nas wspaniała wiadomość!! Dlaczego? Ponieważ to Przymierze, które jest cały czas aktualne i które cały czas się wypełnia, niezmiennie od czasu jego zawarcia, ma jeszcze dalsze zapisy bardzo optymistyczne dla nas! Zobaczmy je…

Ks. Powtórzonego Prawa 29:9-14

(9) Stanęliście dzisiaj wszyscy przed Panem, Bogiem waszym, naczelnicy waszych plemion, wasi starsi i wasi nadzorcy, wszyscy mężowie izraelscy,

(10) Wasze dzieci, wasze żony i twój obcy przybysz, który jest w twoim obozie, od tego, który drwa rąbie, aż do tego, który wodę czerpie,

(11) Aby pod przysięgą wejść w przymierze z Panem, Bogiem twoim, jakie Pan, Bóg twój, dziś z tobą zawiera,

(12) Aby dziś ustanowić cię swoim ludem, a On będzie twoim Bogiem, jak obiecał i jak przysiągł twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.

(13) Lecz nie tylko z wami zawieram to przymierze, obwarowane przysięgą,

(14) Ale także z tym, który jest tutaj dziś z nami przed Panem, Bogiem naszym, oraz z tym, którego nie ma tu dziś z nami.

Już to wskazanie adresatów Przymierza budzi ciarki na plecach, gdyż jest to jasne wskazanie, że Przymierze zostało zawarte z każdym członkiem Narodu Wybranego…zmarłym i tym który się dopiero narodzi! Dlaczego dopiero teraz? Też jest wyjaśnione…otóż właśnie w tym momencie Bóg dał się poznać bardzo dobrze Izraelitom i wiedzą oni doskonale z kim zawierają Przymierze…

Ks. Powtórzonego Prawa 29:1-5

(1) Potem zwołał Mojżesz całego Izraela i rzekł do niego: Wy widzieliście wszystko, co w ziemi egipskiej uczynił Pan na waszych oczach faraonowi i wszystkim jego sługom, i całej jego ziemi,

(2) Te wielkie doświadczenia, które oglądały twoje oczy, te znaki i wielkie cuda.

(3) Lecz aż do dnia dzisiejszego nie dał wam Pan serca, które by rozumiało, ani oczu, które by widziały, ani uszu, które by słyszały.

(4) Prowadziłem was przez czterdzieści lat po pustyni, a nie zetlały wasze szaty na was i nie zbutwiało twoje obuwie na twoich nogach.

(5) Chleba nie jadaliście, wina i mocnego napoju nie pijaliście, abyście poznali, że Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.

…i prorocza część Przymierza zapowiadająca jego wypełnienie w czasach końca, podczas przebudzenia i nawrócenia się do Boga rozproszonych Izraelitów:

Ks. Powtórzonego Prawa 30:1-10

(1) Gdy tedy przyjdzie na cię to wszystko, błogosławieństwo i przekleństwo, które ci przedłożyłem, i weźmiesz je sobie do serca pośród wszystkich narodów, dokąd wypędzi cię Pan, Bóg twój,

(2) I nawrócisz się do Pana, Boga twego, i będziesz słuchał jego głosu zgodnie z tym wszystkim, co ja ci dziś nakazuję, ty i twoi synowie, z całego serca twego i z całej duszy twojej,

(3) To wtedy przywróci Pan, Bóg twój, twoich jeńców i zmiłuje się nad tobą, i zgromadzi cię z powrotem ze wszystkich ludów, gdzie cię rozproszył Pan, Bóg twój.

(4) Choćby twoi wygnańcy byli na krańcu nieba, to i stamtąd zgromadzi cię Pan, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze,

(5) I sprowadzi cię Pan, Bóg twój, do ziemi, którą posiadali twoi ojcowie, i posiądziesz ją i ty, i uczyni cię szczęśliwszym i liczniejszym od twoich ojców,

(6) I obrzeże Pan, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył.

(7) Włoży zaś Pan, Bóg twój, wszystkie te przekleństwa na twoich nieprzyjaciół i na tych, którzy cię nienawidzili i prześladowali.

(8 ) Ty zaś nawrócisz się i będziesz słuchał głosu Pana, i spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję.

(9) Obficie obdarzy cię Pan, Bóg twój, dobrem w każdym dziele twoich rąk, w twoim potomstwie, w rozpłodzie twojego bydła, w plonie twojej ziemi, gdyż Pan znów radować się będzie twoją pomyślnością, jak radował się twoimi ojcami,

(10) Jeżeli będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, i będziesz przestrzegał jego przykazań i ustaw zapisanych w księdze tego zakonu, jeżeli nawrócisz się do Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej.

Zapisy Przymierza cały czas się wypełniają! Tkwimy w odstępstwie od Prawa Bożego i z tego powodu jesteśmy cały czas w niewoli, w którą zostaliśmy podani przez nieposłuszeństwo naszych przodków. Gdy na powrót zwrócimy się do Boga i zaczniemy wypełniać Jego Prawo, On zobowiązany jest zaprzysiężeniem, aby nam oddać to, co utraciliśmy, tak jak obejmuje to swoją treścią zapis Przymierza!!

Powrót do Przymierza

Cały problem tkwi w tym, że Prawo Boże, którego wypełnianie jest głównym warunkiem umowy Boga zawartej z Izraelem, jest usilnie zwalczane przez ówczesny świat rządzony przez szatana. Większość chrześcijańskich denominacji opartych na naukach fałszywego apostoła Pawła głosi, że Prawo zostało przybite razem z Chrystusem do krzyża i jest powodem grzechu, a „Stare Przymierze” już nie istnieje, tak samo jak nie istnieje Naród Wybrany…są to jawne kłamstwa, których nie da się potwierdzić w oparciu o słowa Boga!!!

Prawo Boże zostało nadane dla dobra człowieka i jest doskonałe, a także proste w zastosowaniu o czym mówi sam Bóg…

Ks. Powtórzonego Prawa 30:11-20

(11) To przykazanie bowiem, które ja ci dziś nadaję, nie jest dla ciebie ani za trudne, ani za dalekie.

(12) Nie jest ono na niebie, aby trzeba było mówić: Któż nam wstąpi do nieba i do nas je sprowadzi, i nam je oznajmi, abyśmy je spełniali?

(13) Nie jest też ono za morzem, aby trzeba było mówić: Któż nam się przeprawi za morze i do nas je sprowadzi, i nam je oznajmi, abyśmy je spełniali?

(14) Lecz bardzo blisko ciebie jest słowo, w twoich ustach i w twoim sercu, abyś je czynił.

(15) Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło;

(16) Gdyż ja nakazuję ci dzisiaj, abyś miłował Pana, Boga twego, chodził jego drogami i przestrzegał jego przykazań, ustaw i praw, abyś żył i rozmnażał się, a Pan, Bóg twój, będzie ci błogosławił w ziemi, do której idziesz, aby ją posiąść.

(17) Jeżeli zaś odwróci się twoje serce i nie będziesz słuchał, jeżeli dasz się odwieść i będziesz oddawał pokłon innym bogom oraz im służył,

(18) To oznajmiam wam dzisiaj, że zginiecie i niedługie będą wasze dni na ziemi, do której przeprawiasz się przez Jordan, aby dojść do niej i objąć ją w posiadanie.

(19) Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię. Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo,

(20) Miłując Pana, Boga twego, słuchając jego głosu i lgnąc do niego, gdyż w tym jest twoje życie i przedłużenie twoich dni, abyś mieszkał na ziemi, którą Pan przysiągł dać twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi

W świetle takich wypowiedzi samego Stwórcy, które są powtórzone w Pismach wiele razy, stwierdzenia, że Prawo lub Przymierze są nieważne jest jawnym sprzeciwem wobec Bożej Woli!!

Musimy się skupić na wypełnianiu Prawa Bożego i Jego przykazań, gdyż tylko to może nam zagwarantować ponowne wyprowadzenie do Ziemi Obiecanej. Bez uznania Stwórcy naszym Bogiem, nie ma co liczyć na życie w Królestwie Bożym!!

Chrzest, jako znak odnowy Przymierza z naszej strony i możliwość skorzystania z Nowego Przymierza na mocy ofiary Chrystusa

Jak wspomniałem wyżej, religie głoszące nauki sprzeczne ze Słowem Bożym unieważniły wszelkie zapisy i warunki Przymierza, posuwając się do zmiany lub nawet anulacji Prawa. Stworzono liczne doktryny o tym, że Jezus Chrystus poprzez ofiarę jaką oddał za grzech ludzkości, nadał nowe warunki  zbawienia, zupełnie odmienne od tego, co zapisane jest w Starym Testamencie.

Odrzucono i puszczono w niepamięć warunki wyznaczone przez Boga, a w zamian wymyślono tak zwane „zbawienie z samej wiary” lub też „zbawienie z łaski” potwierdzone chrztem wodnym i publicznym wyznaniem wiary w Jezusa Chrystusa. Niestety, ale samo wyznanie wiary to jeszcze za mało!

Ew. Mateusza 6:1

(1) Baczcie też, byście pobożności swojej nie wynosili przed ludźmi, aby was widziano; inaczej nie będziecie mieli zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie.

Wielu z nas będąc niegdyś pod wpływem fałszywych religii cały czas wierzyło w Boga i Jego Syna…

…jaki więc jest sens powtórnego zanurzania się w wodzie i publicznego wyznawania wiary w innym tylko miejscu i okolicznościach, jeśli nie zmieniamy nic w naszym postępowaniu???

No właśnie! Owszem, Jezus dał pewien przykład biorąc Chrzest u Jana Chrzciciela, ale to nie Chrystus zapoczątkował ten zwyczaj i nie jest on warunkiem zbawienia. Chrzest jest symbolem swego rodzaju oczyszczenia, porzucenia dawnego stylu życia i wejścia na ścieżki Pana, czyli wypełniania Jego Woli, to jest Prawa. Dlatego Jan wołał:

Ew. Mateusza 3:1-3

(1) A w one dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na pustyni judzkiej i mówiąc:

(2) Upamiętajcie się, albowiem przybliżyło się Królestwo Niebios.

(3) Albowiem ten ci to jest, o którym Izajasz prorok mówił, wypowiadając te słowa: Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, Prostujcie ścieżki jego.

Dokładnie! Takie było zadanie Jana, który wzywał do nawrócenia i prostowania ścieżek przed przyjściem Pana, wyrażone poprzez wzięcie chrztu wodnego. Jezus swoim przykładem wskazał, że jest to właściwa postawa i każdy powinien powrócić do Boga. Jednak Jan dał do zrozumienia, że w przyszłości chrzest udzielany mocą Chrystusa będzie odbywał się inaczej, aczkolwiek jego znaczenie pozostaje wciąż takie same…

Ew. Mateusza 3:11

(11) Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.

Jest to potwierdzenie, że Chrzest Janowy był symbolem ku upamiętaniu, czyli odrzuceniu grzesznego życia bez Prawa Bożego. Natomiast chrzest udzielany przez Chrystusa odbywa się poprzez Ducha Świętego i „ogień”. Chodzi oczywiście o ogień wytrwałości w Prawdzie, często przejawiający się próbami jakie musimy przechodzić na naszej drodze do Boga.

Chrystus dał nam masę wskazówek i nauk, oraz jako wspaniały Nauczyciel wyłożył zrozumiale Prawo Boże i proste sposoby jego stosowania…

[Sprawdź artykuł: Prawo Boże, a nauki Jezusa]

…Jezus nie przyszedł rozwiązać Zakonu, ale przyszedł go „wypełnić”, czyli pokazać, że człowiek może żyć bez grzechu nie łamiąc Prawa Bożego.

Ew. Mateusza 5:17, 18

(17) Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.

(18) Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z Zakonu, aż wszystko to się stanie.

Tak, Jezus całe życie doskonale wypełniał Prawo i nie popełnił ani jednego grzechu! Dlatego Jego ofiara była w pełni doskonała i dała ludzkości, a szczególnie Izraelitom, możliwość uzyskania zbawienia i dostąpienia życia pod Nowym Przymierzem w nadchodzącym Królestwie Bożym.

Przyjście Mesjasza było więc częścią całego „projektu Przymierza”, która miała określone cele, jak złożenie ofiary za grzech, który sprowadziła na świat pierwsza para – Adam i Ewa, ale też przygotowanie ludzkości do czasów ostatecznych i Sądu Bożego nad całą zamieszkałą ziemią.

[Sprawdź artykuł: PRZYGOTOWANIE ZAGINIONEGO IZRAELA DO SĄDU BOGA NA PUSTYNI]

Bóg za pośrednictwem swego Syna dał nam możliwość wyrwania się z sideł grzechu i kłamstwa, oraz poznania Bożej Woli i planów zakończenia obecnego systemu rzeczy. Tym samym misja Jezusa zwieńczyła zawarte z Bogiem Przymierze i utworzyła wstęp do Nowego, które wejdzie w życie po zakończeniu Sądu Bożego, kiedy to każdy będzie znał doskonale Bożą Wolę i już nikt nikogo nie będzie musiał pouczać, gdyż wszyscy będą mieli Zakon wpisany w serca.

Ks. Jeremiasza 31:31-37

(31) Oto idą dni – mówi Pan – że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze.

(32) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem – mówi Pan,

(33) Lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój Zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

(34) I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich – mówi Pan – Odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę.

(35) Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, który wyznaczył księżyc i gwiazdy, by świeciły w nocy, który wzburza morze tak, że szumią jego fale, Pan Zastępów jego imię:

(36) Jeżeliby te prawa miały się zachwiać przede mną – mówi Pan – to i ród Izraela przestałby być ludem przede mną po wszystkie dni.

(37) Tak mówi Pan: Jak nie mogą być zmierzone niebiosa w górze i zbadane fundamenty ziemi w dole, tak i Ja nie odrzucę całego potomstwa Izraela mimo wszystko, co uczynili – mówi Pan.

Tak więc Nowe Przymierze odnosi się do czasu po wybawieniu, kiedy to władzę nad ziemią obejmie Bóg i Jego Syn, a Lud Boży Izrael zostanie zjednoczony i osadzony w Królestwie na obszarze Ziemi Obiecanej. Powyższe słowa dobitnie potwierdzają fakt, że Bóg nie odrzucił Izraela pomimo całego zła jakie uczynili i że Jego Prawa nie mogą zostać zachwiane!

Nowe Przymierze wprowadza też odpowiedzialność osobistą, a nie jak do tej pory zbiorową. Już nie będzie odpowiadał syn za grzechy ojca i nikt nie będzie odpowiedzialny za przestrzeganie Prawa przez innego, tak jak było kiedyś w Izraelu, gdzie ten kto znał Zakon musiał pouczać innych i odpowiadał za nich. Każdy dostanie od Boga wiedzę i mądrość w wypełnianiu Jego Prawa, kto z tego nie skorzysta, ten sam będzie za to sądzony.

Rozumiemy teraz dokładnie, dlaczego tak ważne dla nas jest przestrzeganie Prawa, jakie Bóg dał Izraelowi.

Prawo Boże, czyli Zakon został stworzony, aby Izrael mógł istnieć i trwać !!

Wiemy już dlaczego szatan tak walczy z Prawem Boga i chce je zmienić. On chce zniszczyć Izrael, a Izrael to jedyna przeszkoda szatana na ziemi, która nie pozwala mu zaprowadzić swojego porządku i zawładnąć całym światem.

Ponadto, ofiara Jezusa Chrystusa przypieczętowała Boży plan i stała się obietnicą zawarcia Nowego Przymierza, z którego będziemy mogli skorzystać, jeśli już dzisiaj nawrócimy się do Boga i Jego Prawa, postępując tak, jak nauczył nas Jego Syn…

[Sprawdź artykuł: Kazanie na Górze]

Odrzucając dawne, grzeszne życie i naśladując Chrystusa, stosując Jego nauki, przyjmujemy swoisty chrzest wypełniając tym samym Stare Przymierze!! Dzięki temu torujemy sobie drogę do Nowego Przymierza, które zacznie w pełni obowiązywać po ustanowieniu na ziemi Królestwa Bożego.

Wtedy każdy człowiek będzie miał szansę stać się tak doskonałym, jak nasz Wzorodawca, doskonały Syn Boży Jezus Chrystus!!

Podsumowanie

1. Przymierze i Prawo Boże nadal obowiązują.

2. Przymierze wciąż wypełnia się, a dowodem na to jest sytuacja w jakiej się znajdujemy, gdyż nasza niewola jest zapisem Przymierza. Jest skutkiem odwrócenia się od Boga naszych ojców.

3. Naród Wybrany nadal istnieje i jest pod Przymierzem.

4. Przymierze ma zapis o tym, że jeśli zwrócimy się na powrót do Boga, to On sam osobiście jest gotów z powrotem wziąć nas pod swoją opiekę i błogosławić nam, oraz wywyższyć ponad inne ludy.

5. Bóg zapewnia nas, że tak jak Jego Prawa nie zachwieją się przed nim, tak samo Izrael nie przestanie być Jego ludem.

6. Chrzest jest symbolem nawrócenia do Boga i Jego Prawa, oraz odnowieniem Przymierza z naszej strony.

7. Na mocy ofiary Chrystusa możemy dostąpić zbawienia i życia w Królestwie Bożym pod Nowym Przymierzem, jeśli tylko będziemy postępować tak, jak nauczył nas Jezus.

Za współpracę w stworzeniu artykułu dziękuję Bratu Bartoszowi – ‚Efraimicie’